حرف هایی که باید و نباید به فرزندت بگی

حرف هایی که به فرزندت باید بگی و نباید بگی
زوجین بعد از مدتی که از زمان ازدواجشان می گذرد و زندگی یکنواختی را تجربه می کنند نیاز به فرزند آوری پیدا می کنند تا با آمدن فرزند زندگی شان از یکنواختی خارج شود و شور و نشاط به خود گیرد.آنان فرزند را مایه ی برکت و شادی می دانند و برای پایدار تر شدن روابطشان فرزندی به دنیا می آورند.آیا والدین قبل از به دنیا آوردن فرزند به شرایط و توانایی خود برای تربیت و نگه داری کودک فکر کرده اند؟آیا درباره ی مراقبت از کودک و یادگیری آن مطالعه ای کرده اند؟زمانی که فرزند متولد می شود شیرینی و دلگرمی که به زندگی می دهد والدین را سرشار از خوشبختی می کند،خوشبختی که هرگز تا به آن روز تجربه نکرده اند.زندگی کودکان با یکدیگر متفاوت است زیرا هر یک والدینی متفاوت با شرایط مختلف دارند.والدین نباید تربیت کودکان را موضوعی پیش پا افتاده و روتین تلقی کنند بلکه باید کودکی که مانند گل از هر بدی و زشتی مبرا است را به درخت پربار تبدیل کنند.والدین باید به فرزند خود احساس آرامش بدهند و به آنها بگویند که این آرامش را مدیون حضور آنهاست.والدین باید با فرزند خود صحبت کنید و به آنها بگویید که خوشحالم که تو بچه ی منی یا خوشحالم که در کنار من هستی یا خوشحالم که خدا تو را به من هدیه داده است.فرزند با این جملات از نظر فکری و روحی به آرامش می رسد.
والدین زمانی که از وظایف خانه داری خسته شده اید یا از نظر روحی در شرایط مناسبی نیستید با صحبت هایی مانند از وقتی به دنیا آمدی کارهای من بیشتر شده است یا همه چی خراب شده است،روحیه ی فرزند را تخریب نکنید.هرگز به فرزند خود نگویید کاش یکی تو را برای چند ساعت نگه می داشت تا من نفس بکشم و زندگی کنم و تو تمام فرصت ها را از من گرفته ای.زمانی که با همسر خود دعوا و مشاجره دارید و کودک به سمت شما می آید هرگز او را پس نزنید و به کودک نگویید من زندگی را فقط بخاطر تو تحمل می کنم.این حرف ها باعث می شود کودک خود را مقصر بدبختی شما بداند و احساس گناه کند و با این حس بزرگ شود.
فرزندان تمام رفتار های شما را درک می کنند و به حرف هایی که شما میزنید فکر می کنند پس بهتر است ذهن آنان را با صحبت های زیبا مشغول کنید تا صحبت هایی که باعث تضعیف روحیه ی آنان شود