دیگران را توی دعواهاتون دخالت نده

دیگران را توی دعواهاتون دخالت نده
زندگی،چیزی نیست که بتوان آن را با خیال راحت در اختیار دیگران قرار داد چرا که با ارزشمند ترین دارایی یک فرد،زندگی است.زندگی هر فرد،یک مکان عمونی نیست که دیگران همیشه در حال رفت و آمد در آن باشند و هر کسی با نا آگاهی خود ضربه ای به آن بزند و عبور کند.زندگی امری کاملا شخصی و با ارزش است و هر فردی باید زندگی خود را از دسترس دیگران دور کند و با مهارت کامل نگذارد کسی عمدا یا سهوا به آن لطمه بزند.در زمان کودکی زندگی فرد توسط پدر و مادر اراده میشود و هویت شکل نگرفته ی کودک،تحت نظر پدر و مادر شکل می گیرد و خانواده در آن دوره محرم اسرار کودک و سنگ صبور او هستند چرا که آن دوره ایجاب می کند که کودک زندگی خود را تحت کنترل و اختیار خانواده اش قرار دهد تا بتواند از لطمه ها در امان بماند.در دوران نوجوانی و جوانی و دورانی که فرد مجرد است و هنوز زندگی زناشویی شروع نکرده است،باز هم پدر و مادر تا حدودی بر تمام زندگی فرد تسلط دارند اما فرد دیگر مانند کودکی همه ی امور زندگی خود را تحت کنترل آنها درنمیاورد.در این دوره،فرد زمانی که با مشکلی مواجه میشود به دوستان خود اعتماد می کند و در اکثر موارد دوستان اش را بر هر مسئله ای دخیل میداند و از او کمک می خواهد.زمانی که فرد دچار مشکلات احساسی و عاطفی میشود،به دوستان خود پناه میبرد و مشاوره میخواد و نظرات دوستانش را همیشه به مرحله ی عمل می رساند البته ناگفته نماند که دوستان فرد هم می توانند کمک دهنده باشند هم می توانند باعث آسیب رساندن به فرد شوند.جوانان در این دوره به صورت غیر ارادی یاد می گیرند که در هر شرایطی که هستند دیگران را وارد مسائل خود کنند و از نظرات آنها استفاده کنند.این افراد زمانی که ازدواج می کنند همین رویه را ادامه می دهند و تمام مشکلات خود و همسر را جار میزنند و دیگران هم به خود اجازه ی هر دخالتی را می دهند.هیچ کس به اندازه ی شما خبر ندارد که چه چیزی در زندگی شما اتفاق می افتد پس فقط خود شما می توانید به خودتان کمک کنید وگرنه دیگران ،زندگی شما برایشان اهمیت ندارد.مسائل زندگی خود را از چهار دیواری منزل خارج نکنید و همیشه این دیوارها را بلند تر کنید و دسترسی دیگران را غیر ممکن تر.عده ای هستند که تمام ریز و درشت زندگی خود را همیشه برای دوستان خود و یا اطرافیان بیان می کنند و با دخالت های نادرست دیگران،زندگی خود را در باتلاق فرو میبرند اما از غرق شدن خود خبر ندارند چرا که به دوستان خود بیشتر اعتماد می کنند تا به همسر.و تصور می کنند دوست خود به دلیل هم جنس بودن او را درک می کند و حرف دلش را می فهمد.زمانی که فرد سفره ی دلش را و مشکلاتشان را بیان می کند روزی همه ی درد و دل هایش بر علیه او استفاده خواهد شد و تبدیل به درد خواهد شد.