آشنایی با ورزش دومیدانی

دومیدانی
دو میدانی ورزشی است که از کودکی همراه هر فردی بوده است و در دوران مدرسه نیز یکی از ورزش های مهم به شمار می آمد چرا که این رشته ی ورزشی نیاز به تجهیزات و امکانات ویژه ای ندارد و در واقع ورزش گرانی محسوب نمی شود. دو میدانی، مادر همه ی ورزش هاست و ترکیبی از دویدن و پرش و پرتاب را شامل می شود. دو میدانی یکی از ورزش هایی است که تحرک زیادی را به همراه دارد و هم چنین دارای مقررات و قوانینی است که شرکت کنندگان در مسابقات دو میدانی باید آن را رعایت کنند. زمانی که مسابقات دومیدانی برگزار می شود شرکت کنندگان در قسمت جلو و پشت پیراهن خود شماره داشته باشند. قبل از شروع مسابقه زمانی که شرکت کنندگان در پشت خط قرار گرفته اند همگی باید در یک خط قرار گرفته و نباید کمی از خط جلو یا عقب ایستاد. اگر شرکت کننده قبل از اینکه شلیک شود حرکت کند مسابقه از نو شروع می شود و اگر این کار را برای بار دوم انجام دهد از مسابقه اخراج می شود. اگر در مرحله ی مقدماتی دو شرکت کننده با یکدیگر مساوی شوند هر دو به مرحله ی بعد می روند و تکرار مسابقه برای نتیجه ی رای نیز به عهده ی سر داور است. این قوانین برای شرکت کنندگان در دو سرعت است و باید به آن عمل کنند. در دوی مارتن نیز قوانین دیگری وضع شده است که متناسب با آن شاخه است. مسابقات دو ماراتن باید در جاده باشد و اگر به دلیل رفت و آمد وسایل نقلیه امکان دویدن وجود نداشت بهتر است از پیاده رو استفاده شود. در این مسابقات افراد داوطلب صلاحیت شرکت در مسابقه را ندارند چرا که این مسابقه مستلزم داشتن گواهی سلامت است. تمام مسیر با کیلومتر یا مایل باید مشخص شود. مساحت دو مارتن ۱۹۵/۴۲ کیلومتر است. دو استقامت و امدادی نیز از دیگر شاخه های دو میدانی است که مقررات خاص خود را دارد. در دو امدادی چوپ امدادی تا آخر مسابقه باید در دست دونده وجود داشته باشد و اگر چوب به زمین بیفتد دونده باید آن را از زمین بردارد و ادامه دهد. مسابقه هایی که دارای مسافت طولانی هستند زمان در آن ها تا یک پنجم ثانیه محاسبه می شود. دوندگان باید دور اول را در قوس اول در خط خود بمانند و از خط خارج نشوند. در مسابقات مقدماتی باید بین دونده ی آخر و دونده ی اول فاصله ی زمانی وجود داشته باشد. دو ۲۰۰متر، ۴۵ ثانیه زمان و در دوی ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ متر ۹۰ دقیقه و در دوی بیشتر از ۱۰۰۰ متر، ۱۸۰ دقیقه فاصله نیاز است. دو میدانی انوع مختلفی دارد. دوی استقامت، دوی نیمه استقامت، دوی با مانع، دوی امدادی، دوی سرعت و دوی راهپیمایی از انواع دو به شمار می آید. میدانی نیز به پرتاب نیزه، پرتاب وزنه، پرتاب دیسک و پرتاب چکش تقسیم می شود. هم چنین پرش ها نیز شامل پرش طول، پرش سه گام، پرش ارتفاع و پرش با نیزه است.